Hürriyet Partisi, insanın doğuştan sahip olduğu hürriyetin korunmasını temel ilke olarak benimser. Toplum içinde bireysel özgürlüklerin belirli ölçülerde sınırlandırılması gerektiği durumlarda dahi bu sınırlamalar, ancak zorunlu hallerde, ölçülü ve toplumun rızasına dayanarak kanunla yapılmalıdır. Bunun dışında, düşünce açıklamaları veya tepki niteliğindeki ifadeler asla sınırlanamaz. Hürriyetperverlik, partimizin temel ilkesidir ve geri kalan tüm ilke ve politikalarımız, bireyleri ve toplumu hür kılma amacına yöneliktir.

Hürriyet Partisinin ikinci temel ilkesi ulusçuluktur. Hâlihazırda tüm dünyadaki en işlevsel model, ulus devlet modelidir. Türkiye’de ulus devlet, 20. yüzyılın başında başarıyla inşa edilmiştir. Ulus, fertlerin kendi çıkarlarını aşan bir dayanışma biçimidir. Ulusa mensup olanların geçmişte ve bugün gösterdiği gayret ve birliktelik, ulusun bir parçası olmanın sağladığı imkanlardan yararlanma hakkını; hukuk kuralları karşısında eşit olma ve ulusa ait kültür mirasından faydalanabilme imkanını doğurur. Hürriyet Partisi bu anlamda ulusu; ortak miras, ortak dil ve eşit yurttaşlık temellerine dayandırır; ulus devlet modelini benimser.

Hürriyet Partisi, sorunların çözümünde akılcı yöntemleri benimser, kararlarını doğrulanmış veriler ve bilimsel analizlere dayandırır; politikalarını şekillendirirken bilimsel gelişmeleri, teknolojik yenilikleri ve toplumsal dinamikleri dikkate alır. Akılcılık, Hürriyet Partisinin aynı zamanda yönetim anlayışını ve geleceğe dair vizyonunu da belirler. Buna bağlı olarak Hürriyet Partisi; akılcı yöntemlerle belirlenmiş ilkelere göre hareket etmeyi, açık tartışmayı ve ortak akıl doğrultusunda karar almayı esas alır.

Hürriyet Partisi, sorunların çözümünde gerçekçi yöntemi esas alır. Gerçekçilik, sorunların boyutunu ne küçümsemek ne de abartmak; bunun yerine mevcut durumu tüm açıklığıyla kabul etmek; güç ilişkilerini, motivasyonları ve olasılıkları doğru şekilde değerlendirmek anlamına gelir. Parti, Türkiye’nin karşı karşıya olduğu zorlukların ancak gerçekçi ve uygulanabilir çözümlerle aşılabileceğine inanır. Bu doğrultuda, politika üretiminin her aşamasında ulaşılması mümkün olmayan hedefler yerine; toplumun ihtiyaçlarına uygun, işlevsel ve sürdürülebilir çözümler geliştirilir.